Arnhem, 29 oktober 2014, HO-tour bijeenkomst regio oost – Afgelopen woensdag heeft onze voorzitter een pitch gehouden op de Hoger Onderwijs-tour van het ministerie OCW. De pitch ging over een mogelijke nieuwe investering in het Hoger Onderwijs, als het geld vrij komt na de invoering van het leenstelsel. Hieronder staat wat die dag door Floor Albers van der Linden is gezegd.
Faciliteren van persoonlijke ontwikkeling
“Dames en heren,
Ik wil studenten de mogelijkheid geven zich ook buiten het standaard lesprogramma om te ontwikkelen, omdat zij zo het best worden voorbereid op de arbeidsmarkt. Want stel je voor: het is het jaar 2020, je bent net afgestudeerd, diploma op zak, een ‘kleine’ studieschuld van 30.000 euro, maar je hebt voldaan aan alle regeltjes: in je eerste jaar heb je net het BSA gehaald, daardoor deed je een halfjaar langer over je bachelor, maar je master heb je keurig afgerond in een jaar.
Na vier en een half jaar zou je met je cijferlijst klaar zijn voor de arbeidsmarkt, maar vindt de arbeidsmarkt ook dat jij er klaar voor bent?
Wanneer je als hoger opgeleide gaat solliciteren voor een baan zijn twee zaken van belang: enerzijds moet je zo snel mogelijk en met hoge cijfers zijn afgestudeerd en anderzijds moet je je persoonlijk hebben ontwikkeld. Dit laatste zou dan tot uiting moeten komen op je indrukwekkende cv. Zo zou je bijvoorbeeld een studieperiode in het buitenland hebben doorgebracht, was je actief lid bij de studievereniging en heb je ook nog eens vakken gevolgd bij een andere opleiding. De mooie cijferlijst heb je, maar je persoonlijke ontwikkeling…
En dat is een probleem waar we nu, maar ook in 2020, mee geconfronteerd worden. Hoe stomen we studenten klaar voor de arbeidsmarkt?
Het combineren van het snel halen van goede cijfers halen en jezelf persoonlijk ontwikkelen buiten je studie om, is gewoonweg onmogelijk. Het gevolg van een tsunami aan rendementsmaatregelen, zoals het BSA en bachelor-in-4-jaar-regeling, is dat de student geremd wordt om zich persoonlijk te ontwikkelen. Een bestuursfunctie zorgt er immers voor dat je langer over je studie doet waardoor je niet je bachelor in 3 jaar haalt. Ruimte om er dan nog langer over te doen, is er niet. Je kan het je niet veroorloven om een fout te maken die leidt tot nog eens extra vertraging. Je voelt de hete adem van de bachelor in 4 jaarregeling al in je nek. De student is bang om een fout te maken, bang om vertraging op te lopen, terwijl het juist belangrijk is dat hij hier vertrouwen voelt om zich persoonlijk te ontwikkelen. Zoals een ieder weet gaat ontwikkelen met vallen en opstaan, maar dit schijnt niet voor de student te gelden.
Ik ben van mening dat wanneer wij studenten loslaten en ze de mogelijkheid geven om extra curriculaire activiteiten te ondernemen, als wij de student dát vertrouwen geven, zij het best worden klaargestoomd voor de arbeidsmarkt. Het mogelijk maken van extra curriculaire activiteiten, daar moeten we in investeren.
En dat begint bij het aanmoedigen van studenten om je persoonlijk te ontwikkelen. Doe wat je wilt leren: Wil je leren samenwerken, leidinggeven, evenementen organiseren, of beter leren communiceren?
En wat past bij jou? Vrijwilligerswerk, bestuurservaring, studieverblijf in het buitenland? Want wat ik niet wil promoten is dat je enkel dingen doet omdat ze je cv opleuken. In tegendeel. Ontwikkel je daarin waarin jij een uitdaging en een toekomst ziet. Voor mij zal bijvoorbeeld penningmeesterschap een ontzettende grote uitdaging zijn, maar geloof me, een toekomst voor mij is daarin niet weggelegd.
De overheid zou moeten investeren in het actief aanmoedigen van studenten om extra-curriculaire activiteiten te ondernemen. Dit kan door het organiseren van informatiemarkten, meeloopdagen, of verstrekken van folders; alles in het kader van een positief beeld creëren van extra-curriculaire activiteiten bij studenten.
Het kan natuurlijk niet enkel bij aanmoedigen blijven. Er zal dan ook geïnvesteerd moeten worden in het creëren van mogelijkheden om activiteiten buiten je studie om te doen. Meer stagecoördinatoren, meer contracten met buitenlandse hogescholen en universiteiten, en meer begeleiding om dit zo goed mogelijk naast je studie te laten verlopen.
Biedt de student de mogelijkheid om zich naast zijn studie verder te ontwikkelen, de ruimte om te leren door vallen en opstaan, de mogelijkheid om te scharrelen. Zoals professor Kortmann zei tijdens de rectoraatsoverdracht: Dames en heren, een scharrelstudent “smaakt” beter dan een plofstudent. Zijn houding verdient de voorkeur boven die van de fabrieksmatige plofstudent, ook als het scharrelen tot een wat langer verblijf aan de universiteit leidt.
Zoals ik al eerder zei zijn twee zaken van belang wanneer je als hoger opgeleide gaat solliciteren voor een baan. Enerzijds een mooie cijferlijst, anderzijds persoonlijke ontwikkeling tijdens je studententijd. We moeten de student niet remmen door rendementsmaatregelen maar investeren in de persoonlijke ontwikkeling van de student, dan is hij klaar voor de arbeidsmarkt.
Overigens ben ik van mening dat deze vijf investeringen niet opwegen tegen het afschaffen van de basisbeurs.”